Naukowcy wykorzystali cząsteczki wirusopodobne, aby przewidzieć, jak czynniki środowiskowe wpływają na przetrwanie nowego koronawirusa na powierzchni i odkryli, że wirus COVID-19 może dłużej pozostawać zaraźliwy, gdy temperatura spada w zimie. Przeczytaj także – Otyłość, spożywanie alkoholu może obniżać skuteczność szczepionek Covid-19 Zgodnie z badaniami opublikowanymi w czasopiśmie Biochemical and Biophysical Research Communications cząsteczki wirusopodobne lub cząsteczki VLP „wiernie naśladują zewnętrzną strukturę SARS-CoV- 2 wirus ”. Przeczytaj także – Prawie 30% wyleczonych pacjentów z COVID-19 rozwija się w ciągu 5 miesięcy, ponad 12% umiera Naukowcy z University of Utah w USA stwierdzili, że VLP to puste muszle wykonane z tych samych lipidów i trzech rodzajów białek, które są obecne w aktywnym wirusie SARS-CoV-2, ale bez jego materiału genetycznego RNA, który powoduje infekcje. Przeczytaj także – Skutki uboczne szczepionki COVID-19: Utrata czucia w ramionach i więcej zgłaszane przez pracowników służby zdrowia Pune „Jednak VLP nie mają genomu, a zatem nie stanowią zagrożenia zakaźnego, co umożliwia szybkie badania przy zmniejszonych wymaganiach bezpieczeństwa” – napisali w badanie. TEST WYKONANY W WARUNKACH SUCHYCH I WILGOTNYCH W ramach bieżących badań naukowcy przetestowali cząsteczki wirusopodobne na szklanych powierzchniach zarówno w suchych, jak i wilgotnych warunkach. Naukowcy wyjaśnili, że wirus SARS-CoV-2 rozprzestrzenia się powszechnie, gdy zarażona osoba wyrzuca z płuc kropelki maleńkich, zawierających śluz, aerozoli poprzez kichanie, kaszel lub gwałtowny wydech. Powiedzieli, że te kropelki mają wysoki stosunek powierzchni do objętości i szybko wysychają – więc zarówno mokre, jak i suche cząsteczki wirusa wchodzą w kontakt z powierzchnią lub przemieszczają się bezpośrednio do nowego żywiciela. JAK ZMIENIA SIĘ STRUKTURA WIRUSA? Korzystając z zaawansowanych technik mikroskopowych, naukowcy zaobserwowali, jak zmieniała się struktura VLP w tych zmieniających się warunkach. Wystawili próbki VLP na działanie różnych temperatur w dwóch warunkach – z cząstkami w ciekłym roztworze buforowym i po wyschnięciu cząstek. Naukowcy odkryli, że podniesienie temperatury do około 93 stopni Fahrenheita przez 30 minut zarówno w warunkach płynnych, jak i nagich, powoduje degradację zewnętrznej struktury. Zdaniem naukowców efekt był silniejszy na cząstkach suchych niż na cząstkach chronionych przed cieczą. W przeciwieństwie do tego stwierdzili, że cząsteczki w warunkach temperatury pokojowej lub na zewnątrz w chłodniejsze dni mogą dłużej pozostawać zakaźne. WILGOTNOŚĆ I JEJ WPŁYW NA CZĄSTECZKI WIRUSA Chociaż wilgoć prawdopodobnie wpływała na to, jak daleko cząsteczki wirusa w aerozolu kaszlu i kichania podróżowały w powietrzu, zanim wyschły, naukowcy zauważyli bardzo niewielki wpływ wilgoci na przetrwanie VLP na powierzchniach. „Jeśli chodzi o walkę z rozprzestrzenianiem się tego wirusa, musisz walczyć z każdą cząsteczką indywidualnie. Musisz więc zrozumieć, co powoduje degradację poszczególnych cząstek ”- wyjaśnił Michael Vershinin, współautor artykułu z University of Utah. „Zaskakujące jest to, jak mało ciepła było potrzebne do ich rozbicia – powierzchnie, które są ciepłe w dotyku, ale nie gorące. Opakowanie tego wirusa jest bardzo wrażliwe na temperaturę ”- dodał Vershinin. Naukowcy stwierdzili, że aby pozostać zakaźnym, membrana SARS-CoV-2 potrzebuje określonej sieci białek ułożonych w określonej kolejności. Kiedy ta struktura się rozpadnie, stwierdzili, że staje się mniej zaraźliwa, co sugeruje, że gdy temperatura zacznie spadać w zimie, cząsteczki na powierzchniach mogą dłużej pozostać zakaźne. (Z danymi uzyskanymi od agencji) Opublikowano: 18 grudnia 2020 15:35
