Zaburzenia ze spektrum autyzmu (ASD) mogą być przerażające dla rodziców, po części dlatego, że tak wiele na temat tego schorzenia wciąż nie jest dobrze zrozumiane. Lekarze i naukowcy wciąż próbują wyjaśnić przyczyny autyzmu, który wyraża się jako charakterystyczny zestaw cech u dzieci i dorosłych, w tym trudności z interakcjami społecznymi, problemy z komunikacją werbalną i niewerbalną, powtarzające się zachowania i wąskie, obsesyjne zainteresowania. Jak powszechny jest autyzm? Statystyki pokazują, że autyzm rośnie: według Centers for Disease Control and Prevention (CDC) u około 1 na 59 dzieci diagnozuje się autyzm przed ukończeniem 8 lat – liczba ta wzrasta w każdej aktualizacji od 2000 roku, kiedy zdiagnozowano zaledwie 1 na 150 dzieci. Jest to również ponad cztery razy częstsze u chłopców niż u dziewcząt, chociaż z biegiem lat ta różnica zmniejszyła się. Mimo to statystyki nie mówią wszystkiego. Wielu ekspertów twierdzi, że zwiększone wskaźniki autyzmu mogą być po prostu spowodowane diagnozowaniem większej liczby dzieci z powodu zwiększonej świadomości tego zaburzenia lub z tego, że szerszy zakres zaburzeń rozwojowych jest obecnie określany jako część spektrum autyzmu. Być może słyszeliście, że szczepionki nie powodują autyzmu. W rzeczywistości czasopismo, które opublikowało oryginalne badanie z 1998 roku łączące szczepionkę przeciwko odrze, śwince i różyczce (MMR) z autyzmem, wycofało je, a później stwierdzono, że autor sfałszował swoje dane i fałszywie przedstawił wyniki (cofnięto mu licencję). Wiele późniejszych dużych badań również zdyskredytowało wyniki. Czy za dużo telewizji można winić? Mało prawdopodobne, pomimo faktu, że naukowcy z Cornell University w artykule z 2006 roku donoszą o związku między zwiększonym oglądaniem telewizji przez dzieci w wieku poniżej 3 lat a rosnącymi wskaźnikami autyzmu Niektóre badania sugerują, że inne czynniki mogą prowadzić do autyzmu, w tym nieprawidłowości genetyczne i chromosomalne, różyczka matczyna podczas ciąży lub uszkodzenie mózgu płodu w późnym okresie ciąży Wiele badań w ciągu ostatniej dekady wykazało również, że wiek rodzica również może mieć wpływ na ryzyko autyzmu. Jedno z badań wykazało, że kobiety w wieku powyżej 40 lat są dwukrotnie bardziej narażone na rodzenie dzieci z autyzmem niż te w wieku 25 lat lub młodsze, podczas gdy inne badania wykazały, że nastolatki mają 15 razy większe prawdopodobieństwo urodzenia dzieci z autyzmem niż dzieci w wieku 20 lat. Inne badanie wykazało, że dzieci ojców w wieku powyżej 45 lat mają o 75% wyższe ryzyko zachorowania na autyzm niż dzieci ojców w wieku 20 lat. Badacze są ponadto przekonani, że wiele jeszcze nieznanych czynników środowiskowych może odgrywać rolę w autyzm, w tym narażenie na pestycydy, chemikalia w produktach gospodarstwa domowego i wirusy. Na jakie wczesne objawy autyzmu powinienem uważać u mojego dziecka? Chociaż przyczyny autyzmu pozostają tajemnicze, wczesne objawy autyzmu nie pojawiają się znikąd. Większość rodziców dzieci z autyzmem rozpoznaje opóźnienia językowe w wieku około 18 miesięcy. W rzeczywistości istnieje kilka czerwonych flag, na które rodzice mogą zwrócić uwagę u swojego dziecka znacznie wcześniej. Amerykańska Akademia Pediatrii (AAP) twierdzi, że niektóre subtelne, wczesne oznaki autyzmu, na które należy zwrócić uwagę, zanim dziecko osiągnie wiek 12-18 miesięcy, obejmują: Twoje dziecko nie zmienia się, gdy wymawiasz jego imię do 12 miesiąca życia. patrzeć, kiedy wskazujesz i mówisz: „Spójrz na…” Twoje dziecko nie wskazuje, aby pokazać interesujące przedmioty lub wydarzenia Twoje dziecko nie angażuje się w paplaninę w tę iz powrotem Opóźnianie w uśmiechaniu się i śmiechu Twoje dziecko nie robi i nie zatrzymuje kontakt wzrokowy z ludźmi Inne wczesne oznaki autyzmu, które wymagają oceny przez twojego pediatrę, obejmują (by wymienić tylko kilka): Brak bełkotania, wskazywania lub innych gestów do 12 miesięcy Brak pojedynczych słów do 16 miesięcy Brak spontanicznych zwrotów składających się z dwóch słów do 24 miesięcy Utrata języka lub umiejętności społeczne w każdym wieku Co powinienem zrobić, jeśli podejrzewam, że moje dziecko może mieć wczesne objawy autyzmu? Jeśli Twoje dziecko wykazuje wczesne objawy autyzmu, porozmawiaj ze swoim pediatrą. Może skorzystać ze standardowego narzędzia przesiewowego, aby określić, czy Twoje dziecko ma autyzm, czy jest zagrożone. Chociaż nie ma lekarstwa na autyzm, wczesna interwencja może mieć duże znaczenie. Terapie behawioralne mogą na przykład pomóc dzieciom rozwinąć umiejętności społeczne i językowe, a leki mogą leczyć impulsywne zachowania i nadpobudliwość.Jeśli nie zauważyłeś żadnego z tych objawów, ale nadal martwisz się, że Twoje dziecko ma autyzm, postaraj się nie dopuścić do tego, aby Twój strach wkroczył sposób na cieszenie się czasem z synem. Zwróć uwagę na jego wzorce zachowań (i pamiętaj, że nawet najzdrowsze dzieci mogą czasami być nieśmiałe i odległe) i zadawaj pytania pediatrze. Są szanse, że jest w porządku! Za matczyną miłość (i troskę),
