Ollyy / Shutterstock
W te dni, kiedy czujesz, że nie wystarczasz, kiedy nie możesz zrobić nic więcej, kiedy wszystkie twoje wady przeważają nad twoimi mocnymi stronami, kiedy wszyscy widzą twoje błędy, a twoje dobro kryje się na strychu, Zwłaszcza w tamte dni pamiętaj: Jesteście kimś więcej niż tymi błędami. Jesteś kimś więcej niż tylko złymi wyborami, straconym temperamentem lub małą cierpliwością. Jesteś człowiekiem i od zarania dziejów ludzie są niedoskonali, a bycie niedoskonałym jest całkowicie normalne. To poczucie winy mamy, które cię przytłacza? Wiesz, kto jeszcze to miał? Twoja własna matka.
Ta Cudowna Kobieta, która wie wszystko i jest źródłem wszelkiej matczynej mądrości, była taka jak ty. Miała dni, kiedy myślała, że zawodzi i traci siebie, i wątpiła w każdy jej ruch. Miała dni, kiedy jeszcze jedna gra w Candy Land wystarczyła, by wyrzucić ją zza krawędzi, i marzyła o ucieczce do Kalifornii na weekend bez narzekania, marudzenia, prania i być we własnej głowie z własnymi myślami i być swoją własną osobą. Ponieważ jest normalna. Ty też jesteś normalny.
Czasami życie staje się tak ciężkie, trudniejsze, niż się spodziewałeś, kiedy byłeś młody, naiwny, idealistyczny i podekscytowany domem, małżeństwem, dziećmi i dorosłością. Czasami możesz czuć się niesamowicie samotny, mimo że ciągle jesteś otoczony ludźmi. I czasami ta samotność jest miażdżąca i chociaż kochasz wszystkich ludzi w swoim życiu, nie możesz zrozumieć, dlaczego, do cholery, czujesz się taki smutny.
Czasami ludzie, którzy są w twoim zespole, nie są w tym zbyt dobrzy w tym momencie, w tym miesiącu lub w tym roku. Wściekasz się i grasz, a zanim się zorientujesz, przekonałeś się, że twój zespół musi być zepsuty, więc zaczynasz to naprawiać, ale naprawienie tego jest trudne. To dużo pracy i wydaje się, że jesteś jedyną osobą, która próbuje to naprawić. Czasami chcesz krzyczeć na swojego kolegę z drużyny, a może tak. A może przyciągasz bliżej swojego kolegę z drużyny i trzymasz się zbyt mocno. Może patrzysz na swojego kolegę z drużyny i nie wiesz, na kogo patrzysz. Może twój kolega z drużyny cię skrzywdził. A może Twój zespół dokonuje złych wyborów i bolesnych błędów. Kręcisz się wokół brzydkich słów i brzydkich czynów.
Ale ostatecznie oboje wciąż tu jesteście. Razem dotarliście do tego miejsca i razem wyjdziecie. Bo taki jest zespół. A wiesz, kto jeszcze przez jakiś czas miał zepsuty zespół? Twoi rodzice, twoi dziadkowie lub twoi pradziadkowie. Ponieważ są normalne. Ty też jesteś normalny. Każde małżeństwo to całe życie pełne niedoskonałości i wzniesień, a każde małżeństwo miało okresy, w których jeden z członków zespołu pracuje ciężej niż drugi.
A jeśli twój zespół nie może się razem wydostać, przynajmniej wyjdziesz silniejszy. Wiesz, kto wydostał się silniejszy Jennifer Garner. Ponieważ jest niesamowicie normalna. Ty też jesteś normalny.
W końcu wszyscy jesteśmy czymś więcej niż tylko błędami, które popełniamy. Jesteśmy raczej sumą wszystkiego, czego nauczyliśmy się na tych błędach. Przestań być dla siebie taki surowy. Przestań się bić, ponieważ wszystko, co dziś, w tym dniu, możesz zobaczyć, to swoje niepowodzenia.
Czy wiesz, kto nie widzi twoich niepowodzeń? Twoje dzieci. Widzą tylko swoją mamę – piękną, niedoskonałą matkę, która jest źródłem wszelkiej matczynej mądrości i która robi zabójczy ser z grilla. Widzą w swoim życiu kobietę, która lubi grać w gry planszowe, ale nie Barbie, która potrzebuje około dwóch filiżanek kawy, zanim zrobi śniadanie. Widzą swoją mamę, która popełnia błędy, a potem przeprasza, a potem te dzieciaki po prostu kontynuują swój dzień. Więc przestań się bić. Kontynuuj swój dzień, daj sobie spokój, obejmij swoje niedoskonałości i nazwij to sztuką.
W dni, kiedy wszystko wydaje się zbyt trudne, pamiętaj o tym: jesteś lepszy niż wiesz. Jesteś normalny.
