Nieprzewidywalna natura wirusa COVID-19 od wielu miesięcy wprawia naukowców w zakłopotanie i zdumienie i nadal to robi. Istnieje wiele trwających badań, które mają na celu zrozumienie złożoności tej choroby. Wirus powodujący tę infekcję dotyka niektórych ludzi bardziej niż innych. Od początku pandemii zauważyliśmy, że osoby starsze i osoby z podstawowymi schorzeniami były bardziej podatne na wirusa i częściej cierpiały z powodu poważnych powikłań. Ale z biegiem czasu zauważyliśmy również, że COVID-19 może równie dotkliwie wpływać na zdrowych i młodych ludzi. Przeczytaj także – Otyłość, spożywanie alkoholu może obniżyć skuteczność szczepionek Covid-19 Teraz potencjalne metody leczenia COVID-19 zostały zidentyfikowane po odkryciu pięciu genów związanych z najcięższą postacią choroby – twierdzą naukowcy z Uniwersytetu w Edynburgu. Według badań opublikowanych w czasopiśmie Nature, dowody genetyczne ustępują jedynie próbom klinicznym, jako sposób na określenie, które metody leczenia będą skuteczne w przypadku choroby. Istniejące leki ukierunkowane na działanie genów ujawniają, które leki należy zmienić w leczeniu COVID-19 w badaniach klinicznych – stwierdzili naukowcy. Przeczytaj także – Prawie 30% wyleczonych pacjentów z COVID-19 rozwija się w ciągu 5 miesięcy, ponad 12% umiera. Zrozumienie, w jaki sposób COVID uszkadza płuca na poziomie molekularnym. Określono geny zaangażowane w dwa procesy molekularne – odporność przeciwwirusową i zapalenie płuc. Przełom pomoże lekarzom zrozumieć, w jaki sposób COVID-19 uszkadza płuca na poziomie molekularnym. Naukowcy dokonali odkrycia, badając DNA 2700 pacjentów na 208 oddziałach intensywnej terapii (OIT) w Wielkiej Brytanii. Zespół badawczy z konsorcjum GenOMICC – globalnej współpracy mającej na celu badanie genetyki w krytycznej chorobie – porównał informacje genetyczne pacjentów z COVID-19 na OIT z próbkami dostarczonymi przez zdrowych ochotników z innych badań, takich jak UK Biobank, Generation Scotland i 100000 genomów. Zespół odkrył kluczowe różnice w pięciu genach pacjentów OIOM w porównaniu z próbkami dostarczonymi przez zdrowych ochotników. Geny – IFNAR2, TYK2, OAS1, DPP9 i CCR2 – częściowo wyjaśniają, dlaczego niektórzy ludzie rozpaczliwie chorują na Covid-19, a inni nie. Przeczytaj także – Skutki uboczne szczepionki COVID-19: Utrata czucia w ramionach i więcej zgłoszonych przez pracowników służby zdrowia w Pune Leczenie farmakologiczne i warianty genetyczne Po wyróżnieniu genów zespół był następnie w stanie przewidzieć wpływ leczenia farmakologicznego na pacjentów, ponieważ niektóre czynniki genetyczne warianty reagują w podobny sposób na określone leki. Przykładowo wykazali, że obniżenie aktywności genu TYK2 chroni przed COVID-19. Efekt ten wywołuje klasa leków przeciwzapalnych zwanych inhibitorami JAK, w tym baricytynib. Odkryli również, że zwiększenie aktywności genu INFAR2 może również stworzyć ochronę, ponieważ prawdopodobnie naśladuje on efekt leczenia interferonem – białkami uwalnianymi przez komórki układu odpornościowego w celu obrony przed wirusami. Poruszanie się po złożoności sygnałów immunologicznych Jednak eksperci ostrzegają, że aby było ono skuteczne, pacjenci mogą wymagać leczenia na wczesnym etapie choroby. Ponadto badania kliniczne powinny koncentrować się na lekach ukierunkowanych na te specyficzne przeciwwirusowe i przeciwzapalne szlaki. Wyniki genetyczne tego badania stanowią mapę drogową obejmującą złożoność sygnałów immunologicznych, wskazującą drogę do kluczowych celów leków. Wyniki badania natychmiast wskazują, które leki powinny znajdować się na szczycie listy testów klinicznych. (Z danymi wejściowymi z IANS) Opublikowano: 12 grudnia 2020 19:17 | Zaktualizowano: 12 grudnia 2020 19:21
